واژه

آن گاه که برگ هایم را بادها می برند
و دست هایم خشک و ترک خورده می شوند
و زبانم هیچ ندارد که بگوید

تو واژه را می پذیری

مشقم کن
وقتی که عشق را زیبا می نویسی
فرقی نمی کند که قلم
از ساقه های نیلوفر باشد
یا پر کبوتر !

3 نظرات:

Unknown گفت...

من همیشه با نظر دادن درباره شعر مشکل داشتم چون میترسم چیزی که زیباست رو با نظرم خرابش کنم.

فاطمه گفت...

خیلی قشنگه...!
:*:*:*:*

Elham گفت...

***

ای بنفشه ، ای شاعر ، ای احساس !

بنفشه آخرشی ، محشر بود !


دیگه حرفم نمیاد !!!!


***
Elham
***

ارسال یک نظر

دستی افشان ،
تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد.
هر قطره شود خورشیدی...
باشد که به صد سوزن نور،
شب ما را بکند روزن روزن!


ساده ترین راه انتخاب نام و آدرس اینترنتی است.
گذاشتن آدرس اینترنتی الزامی نیست .