غریب است دوست داشتن .
و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...
وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد...
و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده ؛
به بازیش می گیریم . هرچه او عاشق تر ، ما سرخوش تر ، هر چه او دل نازک تر ، ما بی رحم تر .
تقصیر از ما نیست .
تمامی قصه های عاشقانه ، اینگونه به گوشمان خوانده شده اند .
دکتر شریعتی
پی نوشت : خیلی دوست دارم نوشته های قشنگتونو مثل سابق بخونم ولی این ترم سرم کمی شلوغه و سعادت ندارم.
